Mooi, mooi, mooi
Je kinderen zijn je kinderen niet.
Zij zijn de zonen en dochteren van 's levens hunkering naar zichzelf.
Zij komen door je, maar zijn niet van je,
en hoewel ze bij je zijn behoren ze je niet toe.
Jij moogt hun geven van je liefde, maar niet van je gedachten, want zij hebben hun eigen gedachten.
Jij moogt hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen,
want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.
Je moogt proberen hun gelijk te worden, maar tracht hen niet aan je gelijk te maken.
Want het leven gaat niet terug, noch blijft het dralen bij gisteren.
Kahlil Gibran in De Profeet
Dit is mooi en hoe langer de tijd duurt hoe meer dit zich gaat gelden. Het is een probleem wat tot nog toe zeer onderbelicht is. De generatiekloof. De verschillen tussen generaties worden steeds groter omdat de ontwikkeling steeds sneller gaat. Het is een constante versnelling die steeds meer invloed heeft. Omdat het steeds sneller versnelt. Het is misschien wel iets waar wij net zoveel rekening meer dienen te houden als de opwarming van de aarde. Het zal nog even duren voor dit echter in het nieuws zal verschijnen en door de toekomstige beau's aan het grote publiek voorgelegt zal worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten