Lao Tse - De Weg - Eenheid

Instemmen en boze weigering;
Hoe groot is het verschil tussen die zaken?
Mooi en lelijk;
Wat is het - dat verschil maakt?
Degene die door anderen gevreesd wordt;
moet ik ook vrezen waar anderen bang voor zijn?
Wild en teugelloos, zal daar ooit een eind aan komen?
De meeste mensen zijn vredelievend en gelukkig,
net alsof ze een [steeds] een nieuw terras beklimmen
in het voorjaar en zich verheugen
in het offerfeest van de os.
Maar alleen ik ben kalm en rustig -
Geen enkel teken heb ik nog gegeven.
Als een pasgeborene die nog niet heeft leren lachen,
vermoeid en uitgeput,
als of ik geen plaats heb om naar terug te keren.
De meerderheid heeft meer dan ze nodig heeft,
alleen ik schijn niets te hebben.
Mijn geest is die van een dwaas -
onwetend en dom.
De gewone mensen zien de dingen helder -
Maar alleen ik zit in het donker.
De gewone mensen onderscheiden zaken
en maken nauwkeurige verschillen -
Maar alleen ik ben saai en dom.
Oh, ik ben zonder vorm!
Zoals de oceaan;
Oh, ik ben zonder afmeting!
Alsof ik niets heb waarin ik rusten kan.
Iedereen heeft allemaal redenen voor hun handelen,
Maar alleen ik ben dom en tegendraads
als een [koppige] boer.
Maar alleen mijn verlangens verschillen van anderen -
want ik wordt gevoed door de grote moeder

De aard van grote deugd
volgt alleen maar uit de Weg.
Want voor de aard van de Weg geldt -
Dat die zonder vorm of afmeting is.
Vormeloos! Onmeetbaar! Van binnen zijn er beelden.
Onmeetbaar! Vormeloos! Van binnen zijn er dingen.
Verborgen! Ongrijpbaar! Van binnen is het wezenlijke.
Deze essenties zijn heel werkelijk,
en hun innerlijk is het bewijs.
Vanaf het heden terug naar het verleden,
is de naam nimmer vergeten.
Dit is het waar we ons naar voegen,
met de vader van de menigte van dingen.
Hoe ken ik de wegen van de schepping?
Daarom.