Ziekte

Het lichaam kunnen we meer maken en beïnvloeden dan ooit het geval is geweest. Anorexia is in opkomst en een verschijnsel van de laatste 30 tot 40 jaar. De WHO denkt dat depressie over een jaar of 20 het meest voorkomende probleem is. De laatste 200 jaar is in het westen het Biomedische model de mannier om ziekte te bestrijden. Dit model ziet ziekte als een defect lichaam en ziet het lichaam en de geest als twee verschillende dingen. Verder worden alleen doctoren geacht ziekte te kunnen behandelen. Zij bepalen zo ook wat ziek is en wat niet. Vroeger overleden de meeste mensen aan infecties maar nu aan chronische ziekte. Ziekte heeft een persoonlijke en publieke dimensie. Iemand die de ziekte rol krijgt
• Accepteert de rol van patiënt
• Krijg je andere rechten en verwachtingen
• Is niet zelf verantwoordelijk voor het ziek zijn

Als iemand een stigma opgespeld krijgt wordt deze gezien als niet geheel sociaal geaccepteerd. Sociale controle speelt hier een rol in. De ziekte rol kan niets zeggen over de ervaring van de zieke en andere invloeden van buitenaf. Mensen uit lagere sociale klasse hebben vaak minder gezonde levenswijze en leven gemiddeld minder lang. Ook worden zij minder lang en zijn vaker ziek. Onder de 65 gaan de meeste mensen dood aan hartklachten. Wilkinson toont aan dat de meest gezonde gemeenschap niet de rijkste is maar die met de beste arbeidsverdeling en met de hoogste sociale integratie.

Er is een verschuiving (Oliver 1983) van een individueel model (ook wel medische model) van handicap naar een sociaal model (nu steeds meer van belang en legt het probleem bij de samenleving in plaats van bij de cliënt)
v.b.

Er zijn ongeveer 500 miljoen “gehandicapten” waarvan 80procent in India en China.
Om dit soort zaken te begrijpen moeten we de veranderingen in de samenleving en de technologie onderzoeken.